Dünyada gezinmeye, kaybolmaya ve bilinmeyenin kullanim alanlarina dair ilham verici bir kesif seferi. Bir dizi otobiyografik deneme yazisi olarak kaleme alinan Kaybolma Kilavuzu, Rebecca Solnitin hayatindaki sembolik anlar ve iliskilerden yola cikarak belirsizlik, güven, kayip, hafiza ve mekan gibi meselelerin üzerine egiliyor. Solnit dünyada yolumuzu bulmaya calisirken basvurdugumuz hikayelerle ve kendimizi bulmak ya da kaybetmek icin üzerinden gecip gittigimiz yaban yerler veya kentsel mekanlarla ilgileniyor. Anlatilan öyküler bir anlamda son derece kisisel olsa da, bunlar Amerikaya gelen ilk Avrupalilarin tutsaklik anlatilarindan Rönesans resminde mavinin kullanimina, kaplumbagalarla karsilasmalardan Yves Kleina, kesislere, punk rockcilara, daglara, cöllere ve Vertigo filmine kadar uzanan daha büyük hikayelere baglaniyor. Ortaya cikan ise hayli carpici bir kesif gezisi oluyor.
