Insanligin ve bunun mühim bir parcasini teskil eden Müslümanlarin son yüzyillarini ifade etmek icin cok yaygin olarak kullanilan modern ve modernlik kadar bunlarla irtibatli modernizm ve post-modernizm gibi terimlerin tanimlayici bir konumu vardir. Benzer bir sekilde Bati ve Batililasma yaninda medeniyet ve medenilesme terimleri de ayni anlam alanina aittirler. Esas itibariyle Islam ümmetinin modern kelimesinin kök manasi olan yeni ile bir meselesinin olmadigi söylenebilir. Nitekim yaygin dilimiz tecellide tekrarin olamayacagini söyledigi gibi, hayatimizda olup biteni ifade etmek icin kök anlami yeni anlamina gelen hadise kelimesini kullanmamiz, toplumsal vicdanimizin bu cihetini isaret eder. Ancak her yeninin tecelli olmakla birlikte, bazi tecellilerin arzu edilmedigini ifade etmek icin kullanilan bidat ve dalalet benzeri isimler ve isimlendirmeler de meselenin daha farkli bir boyutunu isaret etmektedir. Yasanan ve adina modernlesme denilen, ama esasinda sömürgelesme olan iki yüzyillik dönem, artik tamamlanmistir. Bu husus her seyden önce sunu göstermektedir Müslümanlar su veya bu oranda emperyalizme maruz kalmis, sömürgeciligin muhtelif sekilleri altinda modernlestirilmis olsalar da hala Müslümanliklarini muhafaza etmektedir. Yani modernlesme, Müslümanlarin özlerine dokunamamis, onlarin hayatinda gerceklesen ve hicbir sekilde hafife alinmamasi gereken degisimler, onlarin özünü yok edememistir. Biz bugün artik ne isek o olarak kendi kendimizle barismak; eksiklerimizi ikmal, faziletlerimizi tespit ve tahkim etmek durumundayiz.