Fransiz Katolik din adami Alfred Loisy 1857-1940, yirminci yüzyilin baslarinda Roma Katolik Kilisesini ciddi sekilde rahatsiz eden Modernist krizin merkezinde yer almistir. Loisy, birkac yüzyildan beri biriken bilimsel ve tarihsel bilgiler karsisinda statükoyu korumaya calisan ve modern dünyada git gide toplumsal gercekliklerden kopan Kilise Kurumuna yeni bir anlayis getirerek taze bir nefes kazandirmak istemistir. Vatikanin Loisyyi aforoz etmesi, onu Katolik Kilisesini reforme etme yönünde üstlendigi misyondan vazgecirememistir. Loisynin en önemli arastirma konularindan biri olan Yeni Ahit, Isanin hayati ve ögretisi hakkinda tek kaynak olmasi bakimindan Hiristiyanligin temel sekillendiricisi konumunda olmustur. Ancak bu kaynakta yer almayan bircok dini pratik ve akide nereden kaynaklanmistir Katolikliklerin kabul ettikleri dogmalar ve Kilesi hiyerarsisi, mesruiyetlerini bu kaynaklardan mi almaktadirlar Tarihsel veriler ve bilimsel bakis acisi hangi sonuclara götürmektedir Loisynin önemi, sadece ömrünü dininin kutsal kitaplarini anlamaya adayan bir din adami olmasindan degil, ayni zamanda bilim adami gözüyle asirlar boyunca hakikat olarak ögretilen dogmalari sorgulamak istemesinden ileri gelir. Bu calismada Loisynin Yeni Ahite tarihsel elestirel metodu uygulamasi sonucunda ortaya cikan tablo gözler önüne serilmektedir. Bu arastirma ayni zamanda Bati dünyasinda yüzyillar boyunca devam eden bilim-din catismasinin altinda yatan düsünsel boyuta somut bir örnek sunmaktadir. Loisy örnegi böylece hakikat arayisindaki bir zihnin pes etmeyen cabasini olusturmaktadir.
