Türk-Islam kültüründe cesmeler insani su mutlak hakikat ve kendi hakikatiyle bulusturan yapilara dönüsmüstür. Bu kültürde cesme dünyanin bircok yerindeki durumdan farkli olarak sadece bir su temin etme araci ya da sehirlerin meydanlarini süsleyen dekoratif bir nesne olmanin ötesinde birhierofanihaline gelmistir. Cesme insani su ile; su ise kutsalla bulusturmaktadir. Bu kitabin konusu olan hem tarih cesmelerin hem de ülkemizin dört bir yaninda insa edilmeye devam eden hayrat cesmelerinin maddi estetik ve hatta islevsel degerleri birbirinden farkli ve zamanla degismis olsa da tarih boyunca ayni derin özü muhafaza etmistir. Cesme fenomenolojisi ve bu fenomenin hermenötigi olgunun altinda köklü bir soteriolojinin yer aldigini ortaya koymaktadir. Cesmeler profan düzlemin ötesine gecerek kutsal boyutla irtibat saglama imkani sunmakta ve böylece insana hem gecmis-halihazir-gelecek boyutlarindan olusan zamansal düzlem hem de dünya-ukba düzlemleri arasindaki kopuklugu gideren birer köprü olma niteligi kazanmaktadir. Bu calisma ic ice gecmis bu karmasik anlam katmanlarini cözümlemeye calismaktadir. Bu cözümleme sonucunda cesme fenomeninin arkasinda yer alan zengin anlam dünyasi göz kamastirici bir bicimde ortaya cikmaktadir. Cesmelerin ruhuna dogru ilerleyen bu yolculugun sonunda yapilan önemli kesiflerden biri bu yapilarin medeniyetimize özgü hümanizmanin tüm parlakligiyla yansimasi bütün canlilara karsi hürmet sefkat ve muhabbetin lisan-i hali olusudur. Diger bir deyisle cesmeler digerkamligin öteki icin var olmanin somutlasmis halleri ve bu hallere davet eden birer cagridir.
