Bu eserde Osmanlinin son döneminden dört M. Sadik Rifat Pasa, Mustafa Resid Pasa, Said Halim Pasa ve Filibeli Ahmet Hilmi, Cumhuriyet döneminden de üc düsünür-bilgini Erol Güngör, Cemil Meric ve Nurettin Topcu tercih edilerek modernlesme baglaminda Türk düsüncesi anlasilmaya calisilmistir. Yalnizca bahsi gecen düsünürlere ve düsüncelerine bakildiginda düsünce dünyamizin cok zengin oldugu görülecektir. Türk düsünce tarihinde düsünürlerin kusatici birikimleri sosyal bilimci yönleriyle ele alinarak modernlesmeye-Batililasmaya yönelik degerlendirmeler yapilmaya calisilmistir. Kitapta bahsi olunan yazar ve düsünürler, kök medeniyet geleneginden kopmus olmayip bu gelenegi ciddiye alan ve bu medeniyetten beslenmek gerektigine vurguda bulunan Türk-Islam düsüncesine katkida bulunmus olan sahsiyetlerdir. Bu sahsiyetlerin hem vazifelerinden hem de düsünür-mütefekkir sifatlarindan dolayi yazdiklari önemli olup son yüz elli küsur yili anlayip saglam bir muhasebeden hareketle 21. yüzyilda hem kendimizi hem de Batiyi dogru anlama cabasi icerisinde bulunabiliriz. Her ne kadar 19. yüzyil ve 20. yüzyil, Türk-Islam Düsüncesi icin zayif dönemler olarak görülüp elestiriye ugrasa da bilakis zengin düsünür-mütefekkir ve düsüncelerine sahitlik yapmistir. 19. yüzyilin sonu 20. yüzyilin basinda Babanzade Ahmet Naim, Yusuf Akcura, Ziya Gökalp, Mehmet Akif Ersoy; 1940li yillar sonrasi Seyyid Ahmet Arvasi, Necip Fazil Kisakürek, Yahya Kemal Beyatli, Semiha Ayverdi, Peyami Safa, Sezai Karakoc, Cahit Zarifoglu ve Ismet Özel gibi Türk-Islam Düsüncesine katkida bulunan fikir adamlari ve calismalari da modernlesme baglaminda ele alinmalidir. Hususiyetle 19. ve 20. yüzyil Türk düsüncesini anlayabilirsek 21. yüzyilda siyasal, toplumsal, kültürel ve bilimsel fikriyatimizi daha saglam temeller üzerine oturtabiliriz. Descartesin dedigi gibi saglam kayayi bulabilirsek üzerine saglam bir yapi fikir-medeniyet insa edebiliriz.
