Ferromagnetisme bij kamertemperatuur in de grote en directe bandkloof verdund magnetisch halfgeleiderzinkoxide (ZnO) wordt toegeschreven aan de intrinsieke defecten en de p-orbitaal-p-orbitaal (p-p) koppelingsinteractie. Door de oxidatie is het ferromagnetisme dat door defecten wordt veroorzaakt echter onstabiel. In het huidige werk werd de oplossing proces synthese route gebruikt om ongerepte en bismut gedoteerde, zeer kristallijne ZnO nanodraad (ZnO NW)-gebaseerde monsters te groeien. De magnetisatie (M-H) curve van alle monsters getoond ferromagnetisch gedrag bij kamertemperatuur. De verzadiging magnetisatie voor Bi-doped degenen is ± 0,25 emu / g en voor ongedoopte het is ± 2,0 emu / g dus, bijna een 10 keer grotere magnetisatie. Laser geïnduceerde Breakdown Spectroscopie (LIBS) spectra bevestigde de aanwezigheid van doteringselementen in de ZnO. Röntgendiffractie (XRD) en Scanning Electron Microscopy (SEM) getoond uitgesproken 002 piek langs de c-as, met zeshoekige bovenkant, respectievelijk.De XRD-piek verbreding werd gebruikt om stress te schatten en het kwam uit op 2.51x10-2 voor ongerepte ZnO & 5.80x10-2 voor Bi-doped ZnO NWs. UV-Vis toonde de verandering in de bandkloof van ZnO NWs na doping.