Temat wolno¿ci by¿ obecny w my¿li filozoficznej holenderskiego my¿liciela Barucha Spinozy (1632-1677), od czasu jego napisania "Krótkiego traktatu o Bogu, cz¿owieku i jego dobrym samopoczuciu" z 1663 roku, przechodz¿cego przez inne dzie¿a, takie jak "Traktat teologiczno-polityczny" (1665) i cenion¿ ksi¿¿k¿ "Etyka" (1675), tworz¿ce struktur¿ jego etycznej my¿li o rado¿ci. Wspierana przez to wolno¿¿, my¿lenie jako "ni¿ ¿¿cz¿ca" ¿¿czy w sobie cä¿ filozofi¿ spinozistyczn¿, poniewä opiera si¿ na my¿li metafizyczno-racjonalnej, poprzez koncepcj¿ Boga immanentnego. Od tego momentu zaczyna si¿ proponowane badanie obecnej pracy. W ¿wietle tematyki wolno¿ci i metafizyczno-racjonalnej próba ta ma na celu przybli¿enie mo¿liwych sposobów dziäania metafizyczno-racjonalnego w wolno¿ci spinozytowej, odnosz¿c je poprzez wyjänione przez samego filozofa definicje Boga, cz¿owieka i wolno¿ci, gdy¿ dla filozofa cz¿owiek nie jest wolny, lecz w wolnej woli z góry okre¿lonych wyborów, co sprawia, ¿e wierzy w fäszyw¿ perspektyw¿ wolno¿ci, zwodzi go.