Agliyorum... Yüregim dibine kadar islak simdi. Gözlerimden yollar geciyor, bilmiyorum nerede oldugumu.
Yalnizim bir masal olmaktan cikti coktan. Yüregimin dibine kadar yalnizim
Terminaller var bir de. Bekleyen insanlar degil.
Unuttuklari kalpleri.
Kim farkinda kalbini nerede düsürmüs
Hangi cehenneme asik simdi Cennete nicin küsmüs
Gectigim duraklara soramadigim sorular yakiyor bogazimi.
Susmak gerekli diyorum da, nereye kadar
Ya vakti gelince konusmanin; susmaya coktan alismis olursam...
Agliyorum Yüregim en dibine kadar islak.
Bir cümle dökülüyor dilimden...
Eskiyen hisler degil de, eksilen hissizler olsaydi keske...

Duygular dünyaya yaka silkeli cok olmus.
Dünya bir zaman sevgi emzirirken bagrindan, simdi bolca zehir dolmus.
Ben o zehirden fazla fazla ictim.
O yüzden bazi dertler serbet tadinda.
Dünlere küskünlügüm böyle cokken,
Ne beklerim yarindan