Elinizdeki kitap
Hikmetli sözler söylerdi. Sasirirdim onun bilgeligi karsisinda. Ne güzel sabrederdi. Hüzün dalga dalga hep gözlerinde gezinir, bizden gizlerdi üzüntüsünü. Sesimin dalgalari, titreyisleri, kirgin, küskün halleri onun yüregindeki merhamet tellerini nasil da titretirdi. Anlardi. Her seyi anlardi. Yaslandin mi umut gibi, sardi mi dag gibi olurdu.
Göcler vardir. Cesit cesittir. Hicretler serilir önümüze olur olmadik zamanlarda. Sürgünlere ugrariz. Ve bizler birer sürgün oluruz aslinda. Iste bu ic göcleri yapmak icin, yüregi egitmek, nereye ve nicin gittiginin bilincinde olmak gerekir. Anlamli ve duyarli yolculuklarin yolcusudur hicret eri. Nereye ve nicin gittigini bilir. Nelerden, nicin vazgectiginin bilincindedir. Yürüyüsleri Onu, bulmanin kutlu kapisina getirecektir. Bulmak icin yollara düser. Yol uzun, menzil uzaktir. Ama arayanlardir bulanlar. Yürüyüsler gece ve gündüz cileli seferler gibi sürüp gider...
Gecelerin seferleriyle derin dualara gömülürken, yükleniriz gündüzün azigini... Geceler olmadan, gündüzün aydinligi yansimaz gönül aynamiza. Gecenin bereketi, sagaltici, diriltici solugu olmadan cikamayiz gündüzün uzun kosularina... Nihayetinde bir gece yürüyüsü olan Isra, Miraclara tasir, girdaplara dolanmis, hayatin yorgun sularinda rotasini sasirmis yüreklerimizi. Menzillere tasir. Bilinmezlerin odagindan, bilinenin, yegane gercegin, sirli aydinliklarina tasir yüreklerimizi...