O cikolatadan nefret eden ama deli gibi cikolatali süt icen ironik bir kisilik. Gözlerinin mavisi ruhuna yansimis bir balik... Onun özel kelimeleri, cileden cikaran bir icsesi, nefret ettigi büyük mavi gözleri var.
Onun silahi kelimeler; öyle ki, tek bir kelimenin binlerce tekmeye esdeger oldugunu biliyor. Kendini nefes alan bir ölü olarak tanimliyor, kaderinin aci cekmek olduguna inaniyor... En mutlu anlarinda bile.
Ve simdi ise bir martinin kanatlari altinda korkusuzca yasiyor.
Ben en cok martiya asik olan balik icin üzülüyorum... Yanina gitse mutlu olur ama ölür. Suda kalsa yasar ama uzaktan izler sadece. Dokunamaz. Öpemez. Hissedemez. Sarilamaz. Gözyasini silemez. Acisina ortak olamaz.
