Ve Tanri heyecanlidir.
Ve Tanri aklinin ve kullarinin verdigi sinavi merak eder.
Ve Aden Bahcesine iner.
Ve Tanri seslenir ve tanri Adem ile Havvaya seslenir.
Ve Adem ile Havva ciplaktir ve ciplaklik utanctir ve utanc ölümdür.
Ve Tanri sinirlenir.
Ve sesi tüm agaclarin yapraklarinda yankilandi.
Ve yalnizca nar agaci vardi ve nar yapraklarini sakindi.
Ve Adem ile Havva korkuyu bildiler.
Ve Adem ile Havva düsünmeyi bildi.
Ve siginmak icin gittikleri hicbir agac onlara gölgesini vermedi.
Ve Adem ile Havva aciyi bildi.
Ve bir agac ödeyecegi bedelin ne olacagini bilmeden
gölgesini Adem ile Havvaya verdi.
Ve nar agaci artik sessiz degildi, ruhsuz degildi.
Ve Adem ile Havva iyiligi bildi.
Ve nar agaci beyazi ve siyahi kardes bildi ve gölgesini verdi.
Adem ile Havva nar agacinin gölgesinde güveni bildi.
Ve Tanri kendi aklina ve hesabina yenildi.
Ve Adem yok oldu.
Ve Nar agaci gölgesiz ve gölgesi insanlik oldu.
Ve nar agaci dünya döndügü müddetce gölgesiz kaldi
Ve gölgesi binlerce halkin, kültürün, dilin, dinin, düsüncenin
Ve yaradilisin besigi oldu.