Ahmed Ariften Leyla Erbile Mektuplar 1954-1957

Ahmed Arifin Leyla Erbile gönderdigi mektuplardan olusan bu kitap, edebiyat tarihcilerimize kuskusuz önemli bilgiler sunmayi vadediyor. Yazildiklari dönemin entelektüel ve yayin ortamini, Ahmed Arifin sürgün günlerini, yasadigi siyasi baskiyi, icsel dünyasini ve en cok da askini tüm ciplakligiyla ortaya koyuyor.

Sabah gözlerimi sana acarim.

Aksam, uykularimi senden alirim. Nereye, ne yana dönsem karsimda mutlulugun o harikulade basdönmesini bulurum.

Böyleyken gene de sükretmem halime, hergelelik, acgözlülük eder, seni üzerim. Aklima gelmezki seni usandirir, sana gina getiririm. Sana dert, sana agirlik sana sikinti olurum. Nemsin be Sevgili, dost, yar, arkadas... hepsi. En cok da en ilk de Leylasin bana. Bir umudum, dünya gözüm, dikili agacimsin. Ucan kusum, akan suyumsun. Seni anlatabilmek seni. Ben cehennem carklarindan kurtuldum. Üsüyorum kapama gözlerini...